Giriş
Mok Gyeong-un, boynu kırıldığı için anında öldü.
Davetsiz misafir çok kısa bir an için sersemlemişti.
Ancak, uzun sürmedi.
"Seni piç!"
Thwack!
Öfkesi kabaran davetsiz misafir hızla çocuğa uzandı, boynundan yakaladı ve onu duvara çarptı.
Thud!
Çok saçmaydı.
Mok Gyeong-un vasat becerilere sahip üçüncü sınıf bir dövüş sanatçısı olsa bile, çocuk sıradan bir sivildi.
Bir idam mahkûmu olsa bile, dövüş sanatlarını öğrenmiş biriyle arasındaki fark çok açıktı.
Ama sürpriz bir saldırı olsa bile, Mok Gyeong-un'un boynunun bir anda kırılması mantıklı mıydı?
O şaşkınlık içinde düşünürken, çocuk ifadesiz bir yüzle onunla konuştu.
"...Uyku tütsüsü kullanmış olsanız bile, kargaşa çıkarmamalısınız, değil mi?"
"Ne? Seni piç, şimdi de...!"
Davetsiz misafir kaşlarını çattı.
Çocuğun boynunu tutuyordu ama herhangi bir sıkıntı belirtisi yoktu.
Aksine, çocuk gayet iyi konuşuyordu.
'Bu adam, şimdi düşündüm de, boynu neden bu kadar...'
Çocuğun boyun kasları, dış dövüş sanatları eğitimi almış biri gibi oldukça gelişmişti.
Onu kırmak için uygun iç enerjiye ihtiyaç duyulacak ölçüde.
'Harici dövüş sanatları geliştirmiş olabilir mi? Hayır, bu mümkün değil. Eğer olsaydı, en azından biraz iç enerjisi olması gerekirdi.
Harici dövüş sanatları bile iç enerji dolaşımının temelini gerektiriyordu.
Ancak, bu adamın gerçekten de hiç iç enerjisi yoktu.
Görünüşe göre basit biri değildi.
Davetsiz misafirin zihni karmaşıklaşıyor olsa da, elimizdeki önemli mesele bu değildi.
"Seni çılgın piç. Genç efendi sana bir fırsat verdi ama sen gerçekten çıldırmışsın. Senin gibi sıradan bir idam mahkumuna bir şans veren kişiye bunu yapmak..."
"Dublör olmanın amacını yanlış mı anlıyorum?"
"Ne?"
"Her şeyden önce, dublör olmak gerçek kişinin yerine risk almak anlamına geliyor. Elbette benim için bu, hayatımı yaklaşık üç gün uzatmak için bir fırsat, ancak bir idam mahkumunu hapishaneden kaçırarak onun yerine geçmesini sağlayacak kadar ileri gittiyseniz, bu aynı zamanda onu istediğiniz zaman ortadan kaldırabileceğiniz anlamına da gelmez mi?"
Çocuk sakin bir şekilde konuştu.
Onun sözleri karşısında davetsiz misafir bir an için ne diyeceğini şaşırdı.
Bu adam düşündüğünden daha zekiymiş.
Sıradan bir sivil ve tipik bir idam mahkumu olsaydı, mevcut krizin üstesinden gelmekle meşgul olurdu.
'Hayır, ilk etapta böyle bir şeyi nasıl yapabildi?
Durumu bir anda analiz etmekle kalmadı, aynı zamanda bir kumar da oynadı.
Her an ölebilecek olmasına rağmen.
"Nasıl bir adam bu...?
Bunu saçma bulduğu için çocuk ağzını açtı.
"Size bir şey sorabilir miyim?"
"Seni piç, durumu değerlendiremiyor musun..."
"Koruma olduğunuzu söylediniz ama efendinizin öldüğünü düşünürsek oldukça sakinsiniz."
"Seni küçük..."
"Beni öldürmek isteyeceğin bir durumda bu kadar mantıklı davranabiliyorsan, efendine karşı pek de sevgi beslemiyorsun gibi görünüyor, değil mi?"
"Ha!"
Davetsiz misafir çocuğun sözleri karşısında şaşkına döndü.
Onun ruh halini hoş olmayan bir şekilde okuyordu.
Çocuğun dediği gibi, davetsiz misafir bu işe yaramaz genç efendiye karşı pek sevgi beslemiyordu.
Bu beklenmedik durum karşısında şaşkın ve öfkeliydi.
Elbette bu, muhakemesinin çocuğu hemen öldürecek ve devlet dairesinin hapishanesinden kaçacak kadar bulanık olduğu anlamına gelmiyordu.
"Bu çok saçma.
Sıradan bir idam mahkumu çocuk tarafından yönlendirildiğini düşünmek.
Çocuğun da dediği gibi, artık işler bu noktaya geldiğine göre, onu öldürmek yapılacak en doğru şeydi.
Ancak, genç ustanın hayatını kaybettiği bir durumda çocuğu da kaybederse, Yeon Mok Kılıç Malikanesi onu kendi hayatından sorumlu tutacaktı.
"Kahretsin, bu iş tam bir karmaşaya dönüştü.
Üçüncü genç efendiyi bir şekilde Malikâne Efendisi yapma ve Yeon Mok Kılıç Malikânesi'nin başına geçerek yaşlılığını rahat içinde geçirme planı suya düşmüştü.
Bu lanet olası idam mahkûmu velet yüzünden tüm yatırımları boşa gitmişti.
Çocuk hayal kırıklığına uğradığını hissettiğinde şöyle dedi,
"Eğer ona karşı özel bir sevgi beslemiyorsanız, atları değiştirmeye ne dersiniz?"
"Atları (tarafları) değiştirmek mi?"
"Yerde yatan kişiyi yarından sonra idam edilecek bir mahkum olarak düşünmek daha uygun olmaz mı?"
Çocuk kayıtsızca konuştu.
Davetsiz misafir ona bakarken hem şaşkına döndü hem de bir şekilde omurgasından aşağıya doğru bir ürperti hissetti.
Bu lanet olası idam mahkumu aslında şimdi Mok Gyeong-un olacağını söylemiyor muydu?
Sıkıştır!
Davetsiz misafir çocuğun boynunu sıkıca kavradı.
"Urgh..."
Çocuk ancak şimdi hafif acılı bir inilti çıkardı.
Davetsiz misafir ona ters ters baktı ve şöyle dedi,
"Sıradan bir idam mahkumu olarak genç efendiyi bunu düşünerek mi öldürdünüz?"
Onun bu sözleri üzerine çocuk kıkırdadı ve şöyle dedi,
"Başka bir... neden var mı?"
'!?'
Davetsiz misafir çocuğun sözleri karşısında yutkundu.
O ne tür bir yaratıktı?
Düşünce süreci sıradan insanlardan tamamen farklı bir dalga boyunda gibi görünüyordu.
Kurnazlığı şaka değildi.
Hayır, belki de en başta bu yüzden idam mahkumu oldu.
"Bu adam tehlikeli.
Yeon Mok Kılıç Malikanesi onu sorumlu tutsun ya da tutmasın, onu şimdi öldürmenin daha iyi olacağını düşündü.
İçgüdüleri ona güçlü bir şekilde söylüyordu.
Dövüş sanatları ya da yaşı ne olursa olsun, bu adamla ilişkiye girmek iyi bir şey getirmeyecektir.
Sıkıştır!
"Ack!"
Tutuşuna daha da fazla güç uyguladı.
Çocuğun iç enerjisiyle buna dayanması zor olacaktı.
"Güldürme beni. Burada ölmen senin için daha iyi olur."
Hadi onu öldürelim.
Yeniden başlamak anlamına gelse bile.
O anda, çocuk aniden davetsiz misafirin bileğini yakaladı.
Şaplak!
"Faydası yok. Genç ustayı şans eseri öldürmüş olabilirim ama ben farklıyım."
Davetsiz misafir, iç enerjiyle dolu diğer eliyle çocuğun eline hafifçe vurmaya çalıştı ama,
Şaplak!
"Bu velet mi?
Çocuk direndi.
Kalın bir ağaç gövdesine çarpmış gibi hissettim.
Çocuğun bileğindeki esnekliği hissetti ve kasları son derece sağlamdı.
İç enerjiyle aşılanmış bir güce dayanmaya yetecek kadar.
Davetsiz misafir bir anda hızlı el hareketleriyle çocuğun mahkûm giysisinin kolunu yırttı.
'!?'
Davetsiz misafirin gözleri büyüdü.
Yoğun kasların şekli açıkça görülebiliyordu.
On yıldan fazla bir süredir sadece dış dövüş sanatları eğitimi almış gibi gelişmiş kasları görünce neredeyse nefesi kesilecekti.
Artık gizem çözülmüştü.
'...Genç ustanın güçsüz düşmesine şaşmamalı.
Bu sadece sürpriz bir saldırıdan kaynaklanan şans değildi.
Bu adamın kaslarının yoğunluğuna bakılırsa, önemli bir dövüş sanatı becerisi olmadan hasar vermek zor olurdu.
Sadece fiziğiyle, üçüncü sınıf bir dövüş sanatçısının üstesinden gelebileceği seviyeyi aştı.
'Eğer böyle bir adam dövüş sanatlarını doğru düzgün öğrenmiş olsaydı...'
Üst düzey bir uzman olabilirdi.
Bununla birlikte, iç enerjiyi düzgün bir şekilde uygulamak için, beş ila on yaşları arasında başlamak gerekirdi.
Eğer çok geç kalınırsa, vücuttaki meridyenlerde kirlilikler birikerek iç enerji dolaşımını yavaşlatır.
Sıkıştır!
O anda, çocuğun boynunu kavrayan bileği ağrımaya başladı.
Çocuk güç uyguluyor, davetsiz misafirin elini çekmeye çalışıyordu.
"Bu piçin ne tür bir gücü var?
Yedinci seviye bir dövüş sanatçısının gücünü kullanıyordu, ancak çocuk onu kaba kuvvetle itmeye çalışıyordu.
Sadece gücüne dayanarak onun bir güç merkezi olduğunu söylemek abartı olmaz.
Eğer gardını düşürürse, çocuk gerçekten serbest kalabilirmiş gibi görünüyordu.
"Bu olmaz.
Davetsiz misafir daha sonra Grappling Hand Technique tekniğini kullandı.
Çocuğun boynunu kavrayan elini bırakarak bileğini kavradı ve eklemi bükerek sırtının alt kısmına doğru bakmasını sağladı.
"Ha?
Bu o kadar hızlı oldu ki, çocuğun bileği direnme şansı olmadan büküldü.
"Bunu nasıl yaptı?
Bu da bir dövüş sanatı mıydı?
Eğer öyleyse, oldukça zekice görünüyordu.
Bileğini bükmek için çocuğun kendi gücünü kullanmıştı.
Ancak bu sayede boynunu kavrayan el serbest kaldı ve nefes alıp konuşması kolaylaştı.
Shing!
Davetsiz misafirin belinden bir şey çıkardığı görülmüştür.
Bir hançerdi.
Çocuğu bıçaklayacakmış gibi görünüyordu.
Sonra çocuk dedi ki,
"Beni öldürmeye gerçekten gerek var mı?"
"Ne?"
"Panzehir olmadan öleceğim için seni dinlemekten başka çarem yok, değil mi?"
Bu sözler üzerine davetsiz misafir çocuğu bıçaklama girişimini bir an için durdurdu.
Durum o kadar saçmaydı ki unutmuştu ama çocuk getirdiği zehir hapını içmişti.
Ama bunu hatırlamak olayı daha da gülünç hale getirdi.
"Ha!
Zehirli hap bile almış bir adamın böyle çılgınca bir şey yapacağını düşünmek.
Davetsiz misafir ona panzehiri vermezse yaşayamayacakken çocuğun bunu neden yaptığına çok şaşırmıştı.
"Genç usta öldüğünde yerine geçecek tek kişi o olduğu için mi?
Kurnazlığı çok fazlaydı.
Sonra çocuk dedi ki,
"Yeon Mok Kılıç Malikanesi ya da üçüncü genç usta olmakla ilgilenmiyorum."
"İlgilenmiyor musun? O zaman neden şimdi bu çılgınca şeyi yapıyorsun..."
"Sadece biraz daha uzun yaşamak için bir nedenim var."
"Daha uzun yaşamak mı?"
.... neden bahsediyordu?
O merak ederken, çocuk anlamlı bir ses tonuyla konuştu.
"Panzehir sende olduğuna göre, beni istediğin gibi bir kukla gibi kontrol edebilirsin."
Davetsiz misafir çocuğun sözleri karşısında irkildi.
Sadece emeklilik planının mahvolduğunu düşünmüştü.
Çünkü geçmişten farklı olarak huzurlu bir yaşam elde etmek istemişti.
Ve başka bir yere gitmekten ve zaman harcamaktan bıkmışlık duygusu da yok değildi.
İdeal olarak gördüğü yeri bulmak için ne kadar araştırma yapmış ve zaman harcamıştı?
"İstediğim gibi kontrol ederim...
Bir an için düşüncelere daldı.
Cazip bir teklifti ama aptal değildi.
Sadece kısa bir süre tecrübe etmiş olmasına rağmen, bu adam son derece tehlikeliydi.
Kurnazdı ve kontrol edilmesi zordu.
Ancak, hayatına bu derece bağlı biri olsaydı, zehirli hap yüzünden bile olsa, davetsiz misafire şimdilik karşı koyamazdı.
'...Bu fırsatı taraf değiştirmek için kullanmalı mıyım?
En başta yerine birini bulmaya çalışmasının tek bir nedeni vardı.
Genç efendinin hayatını kurtarmak için.
Ama genç usta çoktan ölmüştü.
O zaman bu adamı taraf değiştirmek için kullanmak da iyi bir yöntemdi.
Eğer güçlü bir figür haline gelir ve bu adamı arkadan kontrol etmeye çalışırsa, zaman geçtikçe sadece başını ağrıtacaktı.
"Evet, onu kullanıp atalım.
Kısa bir süre düşündükten sonra davetsiz misafir bir karar verdi.
Çocuğu sadece taraf değiştirene kadar kullanmak için.
Davetsiz misafir uyardı,
"En ufak bir şüpheli işaret bile gösterirsen seni öldürürüm. Emirlerime itaat etmezseniz, ölürsünüz."
"Anlaşıldı."
Çocuk bir an bile tereddüt etmeden cevap verdi.
"Zehrin panzehirini on iki saat içinde almazsanız, zehir vücudunuza yayılacaktır, bu yüzden bunu hatırlasanız iyi olur."
Thwack!
Sonunda, davetsiz misafir bükülmüş kolu serbest bıraktı.
Ve çocuk ayağa kalkarken şöyle dedi,
"Şu andan itibaren, sen... Mok Gyeong-un'sun."
"Anlaşıldı. Size Muhafız Gam Bey diyeyim mi?"
"Evet."
"Başkalarının önünde seninle rahatça konuşabilirim, değil mi?"
"...Doğru."
Çocuk tarafından aşağılanmak istemiyordu ama açık olmak kesinlikle daha iyiydi.
Sonra çocuk, hayır, Mok Gyeong-un, çökmüş olan 'gerçek Mok Gyeong-un'a yaklaştı.
Ve onu soymaya başladı.
"Hmm.
Muhafız Gam hoşnutsuz bir bakışla izledi.
Çocuk, kendisine söylenmeden bile kıyafetlerini gerçeğiyle değiştirmeye çalışıyor ve ne kadar kurnaz olduğunu gösteriyordu.
Sadece ölen 'gerçek Mok Gyeong-un' için üzülüyordu.
Swish swish!
Mok Gyeong-un mahkumun giysisini çıkardı.
'...Şu adama bak.'
Vücudunun üst kısmında son derece gelişmiş, yoğun kaslar vardı.
Göğsünü ve karnını saran kırmızı lekeli bandajlara rağmen kaslarının şekli, ne kadar gelişmiş olduklarını tahmin etmek için yeterince belirgindi.
"Bu bedenin harici dövüş sanatları eğitimi almamış bir beden olduğunu düşünmek.
Şimdi öncekinden daha da şaşırmıştı.
Mok Gyeong-un'un vücudunun üst kısmına dikkatle bakan Bekçi Gam gözlerini kıstı.
"Ama bandajlar ciddi bir yaralanma geçirdiğini gösteriyor, o halde neden dışarıdan iyi görünüyor?
Soru buydu.
Eski bir yara olsaydı anlaşılabilirdi, ama yeni oldu.
Yine de Mok Gyeong-un'un teni ve hareketleri etkilenmemiş görünüyordu.
".... neler oluyor?
Bu adamın idam mahkûmu olmak için ne yaptığını merak etmeye başladı.
Görünüşe göre hükümet yetkilisi tanıdığıyla tekrar görüşmesi gerekecekti.
O sırada kıyafetlerini değiştirmiş olan Mok Gyeong-un başını ona çevirdi ve şöyle dedi,
"Hançerinizi ödünç alabilir miyim?"
"Hançer... Neden?"
Mok Gyeong-un ölmüş olan 'gerçek Mok Gyeong-un'un başını işaret etti ve kayıtsızca konuştu.
"Genç efendinin vücudu benimkinden daha zayıf, bu yüzden sanırım vücudu alıp sadece kafayı bırakmam gerekecek."
"..."
Kesinlikle mantıklıydı, ama beklendiği gibi, bu adam rahatsız ediciydi.
En iyi hareket tarzı hızlı bir şekilde taraf değiştirmek gibi görünüyordu.
Çok iyi başladı ve akıcı gidiyor baya sardı